Van Hal kijkt reikhalzend uit naar het skispringen rondom de feestdagen. Enthousiast vertelt hij hoe in de afgelopen zeventig jaar elke editie een nieuw verhaal werd geschreven. “De favoriet die even drie keer wint, een keertje tweede wordt en daarmee het klassement wint, daar is natuurlijk niets aan. Bijna elk jaar gebeurt er wel iets speciaals of verrassends dat die editie kleur geeft.”
Opzet
De Vierschansentournee is hiervoor bij uitstek geschikt. De opzet is anders dan bij de overige wereldbekerwedstrijden. Normaal gesproken gaan de beste dertig springers van de kwalificatie door naar de finale.
Bij de Vierschansentournee is er tussen de kwalificatie en de finale een knock-outronde. De beste vijftig mannen na de kwalificatie nemen het in een man-tegen-man duel tegen elkaar op. De nummer één van de plaatsingslijst springt tegen de nummer vijftig, de nummer twee tegen nummer 49, enzovoorts. “Het kan dus zomaar gebeuren dat de favoriet er al vroeg uitvliegt. Bovendien is het natuurlijk een strijd over vier wedstrijden. Eén mindere sprong kan je zomaar de wedstrijd kosten. Het zou niet voor het eerst zijn dat de uiteindelijke winnaar geen dagzege pakt.”